Wat je schreef over emoties klopt niet...

Hé Maris, wat je schreef over die emoties vorige week, ik geloof niet dat dat klopt. Of in ieder geval is het niet makkelijk om te doen! 

Soms maak ik dan een grapje: “klopt, ik schrijf graag over dingen die niet makkelijk zijn, anders wist je het zelf al. Nu kan ik je hopelijk inspireren”. 

Nu niet. Ik zag namelijk dat het haar echt raakte. Ze maakte een paar maanden geleden iets mee dat haar enorm geraakt heeft. Dus dit vroeg om nuancering. Voor haar, voor jou. 

Ik schreef namelijk dat de pure emotie maar een paar seconden tot maximaal 2 minuten duurt. Maar wat er daarna gebeurt, daar gaat het om. Je hoofd gaat ermee vandoor. Je krijgt er gedachten bij. Gaat de emoties voeden. Je hoofd neemt je -zonder dat jij het in de gaten hebt- mee naar eerdere situaties waarin je iets soortgelijks voelde, wanneer je iets soortgelijks overkwam, of naar al het moois dat was, maar nu niet meer kan zijn. Of naar een mogelijke maar onzekere toekomst. Je stapelt dingen op elkaar die niet bij elkaar horen. En het lijkt daardoor dat je de emoties veel langer hebt. Maar dat zijn dus niet je emoties. 

Terug naar haar, als voorbeeld voor jou. Doordat het zo heftig was wat ze meemaakte schoot ze vol. Regelmatig en ook nu. Vaker dan haar lief is. En dus dacht ze dat mijn theorie niet klopt. 

Wat volgde was een mooi gesprek. Waarin ik haar uitlegde dat het heel normaal is dat die emoties terugkomen. Dat het niet alleen op het moment zelf hoeft te gebeuren en daarna nooit meer. Nee, ze komen terug. Maar op dat moment geldt weer wat ik hierboven schrijf: Je voelt de emotie, de tranen komen, je stem stokt. Voel het, geeft het ruimte. Maar wees je ervan bewust dat je je hoofd er niet mee vandoor laat gaan. Laat het bij die paar minuten en wees je bewust dat je het niet gaat voeden met ‘wat was’ (verleden) en ‘wat had kunnen zijn’ (toekomst). 

Het gaat erom dat je je emoties de ruimte geeft zodat het bij jou van binnen geen bevroren meer van tranen of hels vuur van boosheid wordt. En het gaat er ook om dat je de emoties niet blijft koesteren en opwekken. Het is dan namelijk niet meer iets wat je voelt, maar iets wat je doet. 

Welke emoties heb jij die je de overhand laat nemen? Die je vaak te lang in hun macht houden? Die je beperken in hoe je zou willen leven? Deel het met mij in een DM. 

(Deel 3 van dit 3-luik over emoties lees je hier).

------

🔥 Als Leiderschapscoach en -mentor begeleid ik vrouwen op senior- of directieniveau die de verbinding met zichzelf zijn kwijtgeraakt ‘op de weg naar boven’. Die stagneren op bepaalde gebieden in hun leven. Ik help hen om op een lichtere manier in het leven te staan en succesvol te zijn, vol innerlijke kracht, rust en vervulling. Meer weten? Plan hier je vrijblijvende call.